วันอาทิตย์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2555

คงยังไม่สายไปนะ ที่เราจะทำสิ่งที่ดีให้กับชีวิตของเรา ด้วยการเลิกเหล้าเพื่อคนที่คุณรัก

ตัวผมเองมีเรื่องราวที่เกิดขึ้นซ้ำๆ หลังจากวันที่เราไม่มีสติจากน้ำที่มีส่วนผสมที่เราเรียกว่า"Alcohols" สิ่งที่เกิดขึ้นคือ อาการที่เรียกว่าความทรงจำสีจางๆที่แบบว่าเมื่อคืนเราทำอะไรไปว่ะ ไม่เห็นจะจำได้เลย แล้วเรากลับมาที่ห้องตัวเองได้ไงฟ่ะ เงินในกระเป๋ายังอยู่ครบใช่ไหม บางครั้งรู้สึกว่า เราทำเรื่องที่ไม่ดีไว้หรือป่าว แบบว่าเราจะต้องมานั่งเครียดกับสิ่งที่ทำเสมอ เพราะผมเองค่อนข้างเป็นคนซีเรียสกับชีวิตพอสมควร ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เราต้องมานั่งเครียดกับสิ่งที่เราทำลงไป หลังจากตอนกินเหล้า ต้องถอดหายใจตลอดเวลาหลังสร่างเมา มันเกิดขึ้นซ้ำโดยตลอด และสิ่งสำคัญที่ทำให้ผมเครียดมากคือ ผมเคยมีบทเรียนจากการดื่มแบบขาดสติคือรถมอเตอร์ไซต์ล้ม จนต้องเสียฟันไป 3 ซี่ ชนิดว่าแม่ของผมเองต้องเสียใจแต่ท่านร้องไม่ออกด้วยความเสียใจมากที่ท่านก้อทำใจมาโดยตลอด แต่ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นกับผม ในตอนนั้นแม่เคยขอให้ผมเลิกเหล้า ผมรับปากและหยุดกินเหล้าไปได้แค่ประมาณ 3 เดือน ผมก้อกลับมากินอีกครั้ง และก้อกินหนักเกือบจะเท่าเดิม บทเรียนครั้งนั้นไม่ได้ทำให้ผมเจ็บแล้วจำเลย หลังจากนั้นผมเริ่มหาวิธีมาหยุดอาการเมาขาดสติ โดยใช้วิธีการตั้งสติก่อนกินทุกครั้ง ยอมรับว่ามันใช้ได้ผลมากครับ คือเราเริ่มเห็นว่าการดื่มอย่างมีสติมันดีอย่างนี้เอง ได้มีโอกาสมองดูคนอื่นเมา แล้วรู้สึกสมเพชตัวเองเวลาเมามากๆ จนผมใช้วิธีนี้มาตลอด จนมาวันนึงผมเริ่มรู้สึกว่าได้ใจกับสิ่งที่ตัวเองทำได้จนลืมไปบ้าง แต่นั้นแหละครับมันมีคำว่าลืมไปบ้างนี้แหละมันคือปัญหาที่ตามมา ที่ผมต้องบอกว่ามันทำให้ผมเริ่มคิดว่าเราคงใช้วิธีการนี้ไม่ได้แล้วหละ วิธีที่จะดีที่สุดในเรื่องนี้ หยุดมันซะ อย่าให้เรื่องไม่ดีมันเกิดขึ้นกับเราเพราะคำว่าเมานี้ ต้องหยุดดื่มมันซะ น่าจะดีที่สุด สำหรับเรื่องนี้ถามว่าผมเคยคิดที่จะทำมันมานานแล้วรึยัง ตอบได้เลยว่าน่าจะหลายสิบครั้ง แต่ไม่เคยทำสำเร็จแม้แต่ครั้งเดียวต้องบอกว่าไม่เคยเอาชนะไอ้ขวดกลมๆนี้ได้เลย จนหลายต่อหลายครั้งที่ผมต้องเสียใจและบอกกับตัวเองเสมอว่าเราจะไม่ทำมันอีก แต่สุดท้ายก้อหลงเอยด้วยความพ่ายแพ้แบบหมดรูปต่อเหล้าขวดกลมๆเสมอ ผมรู้ดีว่าแม่นั้นอยากให้ผมเลิกกินเหล้ามาตั้งแต่ 2 ปีที่แล้วตอนที่ผมรถล้ม แต่ผมก้อยังไม่สามารถทำมันได้จนถึงทุกวันนี้ วันนี้คือวันที่สำคัญของผมวันนึงไม่แพ้วันเกิดของผม มันคือวันที่ผมจะเลิกกินเหล้าแบบตัดขาด เพื่อคนที่ผมรักคนนั้นคือแม่ ที่เค้าอยากให้ผมเลิกเหล้ามานานแล้ว ผมบอกเรื่องนี้กับแฟนผมเป็นแรก ณ ตอนที่ผมเขียนอยู่นี่ ผมนั่งน้ำตาคลออยู่ที่ สระว่ายน้ำที่ผมมาว่ายน้ำเป็นประจำ เหตุผลที่ร้องไห้เพราะผมรู้สึกดีใจมาก ที่ผมโทรไปหาแม่มาและบอกท่านว่า "วิทจะเลิกกินเหล้านะแม่" ผมคุยกับแม่สั้นมากเพราะผมเสียงสั่นจนผมไม่สามารถคุยต่อได้ จนผมต้องวางสาย และด้วยความดีใจที่ผมทำสิ่งที่แม่ผมรอมานาน นี่น่าจะเป็นของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับแม่ที่ผมได้เคยให้แม่มา วันนี้ผมขอชดเชยเวลาที่ผมได้เสียไปกับการใช้ชีวิตแบบขาดสติ วันนี้ 29 มกราคม 2555 เป็นวันที่ผมเลิกกินเหล้า ผมขอมอบเป็นของขวัญให้กับแม่ผมและคนที่ผมรักและคนที่รักผมทุกๆคน และจะให้ส่วนบุญกุศลนี้จะขอให้คนที่ผมรักทุกคน คงไม่มีคำไหนที่จะยิ่งใหญ่สำหรับวันนี้ มีเพียงคำที่ว่า "แม่ครับผมรักแม่ครับ " ในช่วงเวลาที่ท่านยังอยู่ ผมจะไม่ทำท่านต้องเสียใจอีกผมสัญญา


posted from Bloggeroid