สองฝากฝั่งคลองอัมพวาละลานตางาน Handmade

ไปเที่ยวมาก็หลายครั้งสำหรับสถานที่ท่องเที่ยวใกล้กรุงเทพยอดฮิตอย่างอัมพวาอยู่ห่างจากกรุงเทพประมาณ 100 กิโลเมตรได้  ส่วนตัวผมแล้วการเดินทางครั้งนี้ไปเป็นครั้งที่สี่ ที่ผ่านๆมานั้นต้องบอกว่าเป็นแบบแออัดเบียดเสียดสุดๆ เวลาเดินในตลาดน้ำ ผมเป็นคนค่อนข้างที่ไม่ชอบอะไรที่แออัดสักเท่าไหร เพราะผมตัวใหญ่เวลาเดินต้องใช้พื้นที่มากหน่อย 555 ในสามครั้งแรกรู้สึกไม่ประทับใจอัมพวาสักเท่าไหรเพราะรู้สึกต้องแย่งชิงกันไปซะทุกอย่างเริ่มตั้งแต่ แย่งทางเดิน แย่งของกิน แย่งกันสวย แย่งกันหล่อ แย่งกันโพสต์ท่ากับฝาผนังบ้านใครก็ไม่รู้ แบบว่าไม่ถูกใจผู้ชายลัลล้าอย่างผมเลย(อันหลังนี้ล้อเล่น) มันทำให้ผมรู้สึกว่าไม่อยากไปเลยสถานที่แห่งนี้ เพราะไม่อยากไปเจอสภาพเดิมๆอีก แต่ด้วยความที่ผมชอบเฮไหนเฮนั้นก็ได้มีโอกาสมาเยือนที่นี่อีกครั้ง แบบว่าครั้งนี้มาพร้อมกับเมฆดำคลึ้มก้อนใหญ่มาก แหละแล้วระหว่างการเดินทางฝนก็กระหน่ำลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตา นึกในใจเอาอีกแล้วอัมพวานี้ต้องมาแย่งกันหนีฝนเดินในตลาดอีกแล้วใช่ไหม พอมาถึงฝนก็หยุดพอดี ลืมบอกไปครั้งนี้มาแบบโฮมสเตย์ ลองดูอาจจะชอบบรรยากาศตอนกลางคืนก็ได้ หลังจากที่เอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องในบ้านที่ชื่อว่าบ้านแม่อารมย์ ก็พากันออกจากบ้านเดินเข้าไปในตลาดอัมพวา สิ่งแรกที่แปลกไปคือวันนี้คนน้อยกว่าที่เคยเห็นเคยมาหลายเท่าตัว ผมเลยวิเคราะห์กันว่าเป็นเพราะอะไร เลยถึงบางอ้อกันครับเพราะอาทิตย์นั้นเป็นอาทิตย์ที่มีการเลือกตั้งใหญ่ของประเทศคนจึงเลือกที่จะอยู่บ้านรอไปใช้สิทธิ เผอิญผมไปใช้สิทธิล่วงหน้ามาแล้ว สวรรค์เลยครับครั้งนี้ถนนที่เดินริมคลองโล่งเดินสะดวกมากๆกลิ้งไปยังได้ 555 เวอร์ไปนิด แต่ก็โล่งแล้วกัน ผมเดินไปแบบมีสมาธิกว่าทุกครั้ง ตั้งใจเลยว่าจะเก็บเกี่ยวโอกาสนี้ให้เต็มที่ไปเลย เดินไปดูที่ละร้านที่ตัวเองสนใจ สิ่งที่เห็นคือร้านขายของทั้งของกินของใช้ ของที่ระลึก เรียงเป็นตับ ตับ ตับ เลยครับ ผมไม่พลาดที่จะแวะลงในคลอง สั่งของกินที่ทำสดๆในเรือที่ลอยอยู่ในคลองอัมพวาครับ วันนั้นจำได้สั่งผัดไทยเกี๊ยวกรอบ Hand made ผัดกันสดๆเห็นกันจะจะ  อร่อยมากครับผัดไทยเจ้านี้ พออิ่มแล้วเดินต่อ ไม่พลาดครับที่จะเก็บบรรยากาศร้านค้าขายของเหล่านี้ เรียกว่าสองฝากฝั่งมีร้านขายของ  Hand made   เป็นหลายสิบร้าน มีของหลายรูปแบบทั้งเสื้อ โปสต์การ์ด ของที่ระลึก ผมเข้าไปไหนร้านทีี่ผมสนใจ บรรยากาศดีมากๆเพราะคนน้อย อากาศดีเย็นสบาย มีเวลาอยู่กับร้านแต่ละร้านที่เราชอบแบบจุใจ เดินไปเดินมามืดซะล่ะ แต่พอผมมองไปร้านค้าอีกฝั่งของฝากคลองเห็นสิ่งที่ผมชอบมากคือ ร้านแต่ละร้านเปิดไฟโดยแสงไฟนั้นเป็นแสงสีออกทองๆ ดูแล้วสวยมาก ถูกใจมาก พอเดินไปเดินมารู้สึกว่าเหนื่อยแล้วประจวบกับที่ผมซื้อตั๋วไปดูหิงห้อยไว้ครับใกล้เวลาแล้วจึงเดินกลับที่พักระหว่างเดินกลับก็เจอร้าน Hand made อีกหลายร้าน แบบว่าละลานตา เดินไม่นานผมก็มาถึงที่พัก แล้วก็ลงเรือไปผ่อนคลายในเรือนั่งกินลมดูหิงห้อยครับ................